Ο out of order καννιβαλισμός στον Παπαθεοδώρου

Ένα από τα πρώτα σημάδια της καθεστωτικής Δημοκρατίας, του πολιτεύματος που έχει επιβληθεί στη χώρα, είναι η σκοπίμως προβληματική κριτική του Τύπου. Για λόγους που δεν είναι της παρούσης ν΄ αναλυθούν, μα έχουν περισσότερο να κάνουν με το "ένστικτο αυτοσυντήρησης" των Μέσων. Το αθλητικό κομμάτι δεν διαφοροποιείται, διότι η κρίση είναι μεγάλη και του έχει ρουφήξει το μεδούλι. Ρίξτε μία ματιά στις κυκλοφορίες των αθλητικών εφημερίδων και θα καταλάβετε. Η κριτική γίνεται με γνώμονα συμφέροντα, φιλίες, δημόσιες σχέσεις και με κύριο κριτήριο τη σκέψη "να κρατήσουμε τη δουλίτσα μας κι ας γίνουμε και πουτανάκια"!

Όλοι μας έχουμε κάνει τέτοιους συνειρμούς, το ζήτημα είναι, όμως, ποιοι πέρασαν στο επόμενο βήμα που είναι το πληκτρολόγιο και η... αξιοποίησή του! Δεν γίνεται να υφίσταται τέτοιος ντόρος για την κίνηση του Ηλία Παπαθεοδώρου. Αρχικά γιατί μιλάμε για μία διοργάνωση που ασχολείται το 5% του ελληνικού φίλαθλου κοινού. Κόντεψα να σπάσω την τηλεόραση, ακούγοντας τον συνάδελφο του Μακεδονία TV να λέει μετά το χαμένο νοκ-άουτ παιχνίδι με την Κροατία - στην αντίστοιχη διοργάνωση Νέων της Κρήτης - πώς ο κόσμος στάθηκε δίπλα στην Εθνική του Κώστα Μίσσα. Πέρα από το παιχνίδι με τους Κροάτες, επάνω από εκατό Έλληνες στα υπόλοιπα ματς δεν πήγαν!

Τώρα το Ευρωπαϊκό των Εφήβων, που δεν έχει τηλεοπτική μετάδοση, άντε να το έβλεπαν κάποιο "κολλημένοι", με την καλή έννοια, από το σάιτ της FIBA Europe. Yπέρ της οποιασδήποτε μορφής βίας δεν υπήρξα ποτέ, επομένως εκ των προτέρων δεν συμφωνώ με την αντίδραση του προπονητή της Κηφισιάς. Του αναγνωρίζεται το ελαφρυντικό της έντασης της στιγμής: Σε όλους μας έχει τύχει κατά καιρούς να ξεφύγουμε. Έχω βρεθεί σε δημοσιογραφικό γραφείο που είχε μετατραπεί σε ρινγκ από συναδέλφους. Γίνονται αυτά, απλά δεν υπήρχε στο περιστατικό που αναφέρω κάμερα. Από ένα vine δεν μπορεί να γίνει γνωστή όλη η αλήθεια. Δεν είναι τρελός ο Παπαθεοδώρου ν΄ αντιδράσει έτσι... Κάτι ειπώθηκε, κάτι μπορεί να προϋπήρχε, αλλά όπως και να έχει είναι ζήτημα της ομάδας και θα λυθεί εκ των έσω.

Ο νεαρός Κόνιαρης βίωσε μία στιγμή που σίγουρα θα τη θυμάται, όπως όλοι που έχουμε φάει χαστούκι (ή έχουν απειλήσει να μας δώσουν) σ΄ αυτήν την ηλικία ή σε μικρότερη. Η όλη έκταση που πήρε το θέμα έχει να κάνει και με άλλα δεδομένα, τα οποία είναι πάνω-κάτω γνωστά. Έχει να κάνει με φιλίες, με συμπάθειες ή αντιπάθειες, με μελλοντικά συμφέροντα και το δυστυχές αυτών είναι πώς δεν αφορούν τον κόουτς Παπαθεοδώρου, ο οποίος, πάντως, γι΄ αυτούς τους λόγους θα έπρεπε να ήταν διπλά προσεκτικός βεβαίως-βεβαίως. Ότι στην Ελλάδα διψάμε για... αίμα και σπέρμα στην ενημέρωση είναι γνωστό, ο καννιβαλισμός ενός περιστατικού, πάντως, δείχνει την κατάπτωση των αξιών που, δυστυχώς, διέπουν και αυτόν τον χώρο.

Η αντίδραση του τεχνικού της Εφήβων και της Κηφισιάς, του οποίου η προπονητική ικανότητα είναι αδιαμφισβήτητη, αποτέλεσε, ίσως, την αφορμή να οδηγήσει στην ευρεία μάζα πρωτίστως να μάθει ότι υπάρχει σε εξέλιξη Ευρωπαϊκό στην Τουρκία. Η τεράστια νίκη, στη δεύτερη παράταση, επί της Ισπανίας πέρασε στο ντούκου, γιατί (τι διάολο;) με αθλητισμό ασχολούμαστε; Καταδικάζοντας σε κάθε ευκαιρία τη βία σε κάθε έκφανσή της, δεν είμαι ούτε με την πλευρά αυτών που θέλουν το κεφάλι του Παπαθεοδώρου στο πιάτο, ούτε με τους άλλους που για διαφορετικούς λόγους ο καθένας τον... γλύφουν και τον υπερασπίζονται άκρατα! Το λογίζω ως μία κακή στιγμή, επάνω στην ένταση, στην καριέρα του, ως ένα μελανό σημείο στο βιογραφικό του το οποίο πήρε υπερέκταση και λόγω της ηλικίας του "θύματος" κι αφήνω αυτούς που δεν έχουν κάνει καμία μαλακία στη ζωή στο... χαβά τους.

Λάμπρος Γκαραγκάνης