Η συναυλία του Νότη Σφακιανάκη, την περασμένη Παρασκευή (8/7), στη Λάρνακα σημειολογικά είναι ό,τι πιο επιτυχημένο κάνει ο Έλληνας καλλιτέχνης τα τελευταία χρόνια. Δίχως ίχνος υπερβολής, για έναν ερμηνευτή που έχει πουλήσει εκατομμύρια δίσκους. Για έναν τραγουδιστή που γεμίζει ασφυκτικά τα μαγαζιά που εμφανίζεται από τα μέσα της δεκαετίας του 1990! Είναι διαφορετικό να επιλέγεται ως χώρος εμφάνισης ένα ποδοσφαιρικό γήπεδο. Το "ΓΣΖ" γέμισε από περίπου εννέα χιλιάδες κόσμο, τη στιγμή που ένα νυκτερινό κέντρο θα μπορούσε να είναι sold out με υποπολλαπλάσιους.
Συν τοις άλλοις οι συναυλιακές ανάγκες, αν και ο Νότης το έχει κι αυτό, είναι διαφορετικές από τις απαιτήσεις ενός κλειστού ελεγχόμενου χώρου. Όσοι βρεθήκαμε μέσα θα θυμόμαστε τη βραδιά αυτή για καιρό... Διότι ο Σφακιανάκης ήταν άνετος, με όρεξη για τραγούδι, φωνητικά λες και είναι σαράντα ετών κι αποφασισμένος να δώσει απαντήσεις για τα όσα του καταλογίστηκαν με αφορμή την τελευταία του συνέντευξη στο ΡΙΚ της Κύπρου. Η κατάσταση αυτή θα μπορούσε να επηρεάσει την προσέλευση κόσμου στη συναυλία, όμως τούτη ακριβώς η ιδιαίτερη κατάσταση και δυσκολία αποτελεί τη μία παράμετρο που καθιστά την εμφάνιση του Νότη μοναδική. Η δεύτερη παράμετρος αφορά την οργάνωση του event, το οποίο για πολλούς πήρε άριστα!
Βρέθηκα στη Λάρνακα δύο ημέρες πριν τη συναυλία, είδα όλη την πρόβα του Νότη, περπάτησα την κυπριακή πόλη κι αυτό που παρατήρησα είναι πώς ελάχιστοι ντόπιοι γνώριζαν την ύπαρξή της... Αφίσες πουθενά, σε αντίθεση με εμφανίσεις άλλων καλλιτεχνών όπως του Οικονομόπουλου, της Θεοδωρίδου και του Παπακωνσταντίνου, ελάχιστη προβολή από τα τοπικά ΜΜΕ σε σημείο που ακόμη και οι οδηγοί ταξί - οι οποίοι παραδοσιακά γνωρίζουν τα πάντα - να με ρωτούν για ποιο λόγο πηγαίνω στο "ΓΣΖ" κι αν έχει ματς της ΑΕΚ Λάρνακας... Μιλάμε για απίθανα πράγματα, αναφορικά με τον μεγαλύτερο Έλληνα ερμηνευτή. Αυτό που πέτυχε ο Νότης, άλλος δεν θα μπορούσε να το κάνει.
Γέμισε ένα χώρο, ο οποίος με γνώμονα τις συνθήκες οργάνωσης θα έπρεπε να έχει δύο χιλιάδες άτομα. Οι διοργανωτές δεν παρείχαν και την κατάλληλη αντιμετώπιση στον κόσμο που πλήρωσε παραπάνω χρήματα για να δει τον Σφακιανάκη από τον χώρο των high tables. Κάποιος που είχε πληρώσει εισιτήριο αρένα των 15 ευρώ με κάποιον που είχε δώσει 30+20 ευρώ για να είναι στον prive χώρο κάθονταν περίπου στο ίδιο σημείο, μόνο που ο πρώτος δεν μπορούσε να έχει αλκοόλ (εκτός κι αν έβρισκε τρόπο να το περάσει από τον έλεγχο!). Σε χώρο για 250 άτομα μαζεύτηκαν 500, δίχως να υπάρχει η δυνατότητα να είναι όλοι καθιστοί. Ο ίδιος ο Νότης επιβάλλεται, αυτές τις εποχές, να είναι πιο προσεκτικός σε θέματα που αφορούν το κοινό του.
Κι επειδή έρχεται και η συνεργασία με τον Βασίλη Καρρά στο "TEATRO", πρέπει να προσέξει τέτοιου είδους λεπτομέρειες που για τον κόσμο που πληρώνει είναι σημαντικές τούς καιρούς αυτούς. Σαν performance ο Νότης ήταν ξανά συγκλονιστικός, χρέωσε τους πολιτικούς με εύστοχα λόγια για την κατάσταση σε Ελλάδα και Κύπρο, τραγούδησε κομμάτια από όλα τα είδη του ρεπερτορίου του με τους θαυμαστές του να μένουν ως το τέλος της εμφάνισής του μέχρι τη 1.30 τη νύχτα. Οι τρεις ώρες στη σκηνή ήταν λίγες για έναν καλλιτέχνη με τεράστια γκάμα, μετά από 26 χρόνια στη δισκογραφία... Αφού μπόρεσε να "κάψει" την Κύπρο με τόσες αντιξοότητες, δεν έχει να φοβάται τίποτε για τα επόμενα χρόνια. Αρκεί να συνεχίσει να προσέχει τον κόσμο του που σπεύδει να τον δει όπου κι αν εμφανίζεται!
Λάμπρος Γκαραγκάνης
Συν τοις άλλοις οι συναυλιακές ανάγκες, αν και ο Νότης το έχει κι αυτό, είναι διαφορετικές από τις απαιτήσεις ενός κλειστού ελεγχόμενου χώρου. Όσοι βρεθήκαμε μέσα θα θυμόμαστε τη βραδιά αυτή για καιρό... Διότι ο Σφακιανάκης ήταν άνετος, με όρεξη για τραγούδι, φωνητικά λες και είναι σαράντα ετών κι αποφασισμένος να δώσει απαντήσεις για τα όσα του καταλογίστηκαν με αφορμή την τελευταία του συνέντευξη στο ΡΙΚ της Κύπρου. Η κατάσταση αυτή θα μπορούσε να επηρεάσει την προσέλευση κόσμου στη συναυλία, όμως τούτη ακριβώς η ιδιαίτερη κατάσταση και δυσκολία αποτελεί τη μία παράμετρο που καθιστά την εμφάνιση του Νότη μοναδική. Η δεύτερη παράμετρος αφορά την οργάνωση του event, το οποίο για πολλούς πήρε άριστα!
Βρέθηκα στη Λάρνακα δύο ημέρες πριν τη συναυλία, είδα όλη την πρόβα του Νότη, περπάτησα την κυπριακή πόλη κι αυτό που παρατήρησα είναι πώς ελάχιστοι ντόπιοι γνώριζαν την ύπαρξή της... Αφίσες πουθενά, σε αντίθεση με εμφανίσεις άλλων καλλιτεχνών όπως του Οικονομόπουλου, της Θεοδωρίδου και του Παπακωνσταντίνου, ελάχιστη προβολή από τα τοπικά ΜΜΕ σε σημείο που ακόμη και οι οδηγοί ταξί - οι οποίοι παραδοσιακά γνωρίζουν τα πάντα - να με ρωτούν για ποιο λόγο πηγαίνω στο "ΓΣΖ" κι αν έχει ματς της ΑΕΚ Λάρνακας... Μιλάμε για απίθανα πράγματα, αναφορικά με τον μεγαλύτερο Έλληνα ερμηνευτή. Αυτό που πέτυχε ο Νότης, άλλος δεν θα μπορούσε να το κάνει.
Γέμισε ένα χώρο, ο οποίος με γνώμονα τις συνθήκες οργάνωσης θα έπρεπε να έχει δύο χιλιάδες άτομα. Οι διοργανωτές δεν παρείχαν και την κατάλληλη αντιμετώπιση στον κόσμο που πλήρωσε παραπάνω χρήματα για να δει τον Σφακιανάκη από τον χώρο των high tables. Κάποιος που είχε πληρώσει εισιτήριο αρένα των 15 ευρώ με κάποιον που είχε δώσει 30+20 ευρώ για να είναι στον prive χώρο κάθονταν περίπου στο ίδιο σημείο, μόνο που ο πρώτος δεν μπορούσε να έχει αλκοόλ (εκτός κι αν έβρισκε τρόπο να το περάσει από τον έλεγχο!). Σε χώρο για 250 άτομα μαζεύτηκαν 500, δίχως να υπάρχει η δυνατότητα να είναι όλοι καθιστοί. Ο ίδιος ο Νότης επιβάλλεται, αυτές τις εποχές, να είναι πιο προσεκτικός σε θέματα που αφορούν το κοινό του.
Κι επειδή έρχεται και η συνεργασία με τον Βασίλη Καρρά στο "TEATRO", πρέπει να προσέξει τέτοιου είδους λεπτομέρειες που για τον κόσμο που πληρώνει είναι σημαντικές τούς καιρούς αυτούς. Σαν performance ο Νότης ήταν ξανά συγκλονιστικός, χρέωσε τους πολιτικούς με εύστοχα λόγια για την κατάσταση σε Ελλάδα και Κύπρο, τραγούδησε κομμάτια από όλα τα είδη του ρεπερτορίου του με τους θαυμαστές του να μένουν ως το τέλος της εμφάνισής του μέχρι τη 1.30 τη νύχτα. Οι τρεις ώρες στη σκηνή ήταν λίγες για έναν καλλιτέχνη με τεράστια γκάμα, μετά από 26 χρόνια στη δισκογραφία... Αφού μπόρεσε να "κάψει" την Κύπρο με τόσες αντιξοότητες, δεν έχει να φοβάται τίποτε για τα επόμενα χρόνια. Αρκεί να συνεχίσει να προσέχει τον κόσμο του που σπεύδει να τον δει όπου κι αν εμφανίζεται!
Λάμπρος Γκαραγκάνης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου