Υπουργέ, έριξες γροθιά στο μαχαίρι!

Δεν είναι... Δελαπατρίδηδες! Ο Αρμάνδος Δελαπατρίδης ήταν ακίνδυνος: Ένας κοινοβουλευτικός ρήτωρ της υπαίθρου υπήρξε, που με το ψηλό καπέλο του ανά χείρας έδινε λόγους στα αθηναϊκά καφενεία από τις αρχές της δεκαετίας του 1920 για να ικανοποιήσει την πολιτική του τρέλα. Έχουν μία δόση τούτοι εδώ, αυτοπροβολής και ματαιοδοξίας, αλλά το κυριότερο... προσόν τους είναι η τεμπελιά. Πρόκειται για κοινούς τεμπέληδες, οι οποίοι βαριούνται να σκεφθούν έστω και λίγα λεπτά ώστε να λάβουν έστω μία κοινώς αποδεκτά σωστή, αν και ανούσια, απόφαση. Ή συμβαίνει αυτό ή ζουν στον κόσμο τους ή είναι επιεικώς ανίκανοι. Ή, βέβαια, όλα αυτά μαζί!

Η απόφαση του Γιάννη Ανδριανού για αναβολή των αγωνιστικών δραστηριοτήτων το προσεχές Σαββατοκύριακο είναι κωμική, μα δεν πρέπει να στοχοποιήσουμε τον ίδιο τον Υφυπουργό Αθλητισμού. Όποιος μα όποιος κι αν ήταν στη θέση του, το ίδιο θα έκανε. Διότι το ζητούμενό τους είναι το θεαθήναι και όχι η ουσία. Ο άνθρωπος έφυγε, χάθηκε, πάει και δεν γυρίζει πίσω... Η μνήμη του θα μπορούσε να τιμηθεί αν είχαν συλληφθεί οι δολοφόνοι του και τώρα είχαν αρχίσει ήδη να σαπίζουν στη φυλακή. Αν είχε γίνει κάτι τόσα χρόνια και με χιλιάδες παραδείγματα βίας, εναντίον του φαινομένου. Ο οποιοσδήποτε Ανδριανός νομίζει ότι έκανε το χρέος του τιμώντας μνήμες νεκρών, μα έτσι δεν εξολοθρεύεται το θλιβερό φαινόμενο της γηπεδικής βίας!

Είναι κι αυτός άξιος εκπρόσωπος ενός κράτους που κάνει λόγο για success story, έχοντας φορτωθεί επτά χιλιάδες αυτοκτονίες! Επί της ουσίας σαφέστατα και η αναβολή των αγωνιστικών δραστηριοτήτων για ένα Σαββατοκύριακο δεν λύνει τίποτε, ούτε καμία μνήμη τιμά όταν το σπίτι μίας οικογένειας έκλεισε. Στην Αίγυπτο, σε πιο ευρείας έκτασης γεγονότα, διεκόπη επ΄ αόριστον το ποδοσφαιρικό πρωτάθλημα. Μία τέτοια απόφαση θα την εξετάζαμε υπό άλλο πρίσμα, αλλά η δεδομένη δεν είναι καν κωμική όπως την ανέφερα. Είναι γελοία κι αντιπροσωπεύει τα χαμηλά αντανακλαστικά, την εκνευριστική ραθυμία και τον ζαμανφουτισμό μία κυβέρνησης η οποία, απλώς, με τίποτε δεν μπορεί να σταθεί όρθια στις περιστάσεις. Έχοντας αποδείξει περίτρανα πώς δεν γνωρίζει να τιμά μνήμες νεκρών, αλλά να τους δημιουργεί!

Λάμπρος Γκαραγκάνης