Μοιραία η σύγκριση με τη συνέντευξη του Αλέξη Τσίπρα, στην ίδια εκπομπή, θα γίνει. Με κόσμο ο ένας, μονάχος του ο άλλος. Αν και οι δύο πολιτικοί αρχηγοί έχουν κοινή γλώσσα (αρκετά videos το αποδεικνύουν) και είναι αμφότεροι μετρ στις γενικότητες και στα πολιτικά τσουβαλιάσματα. Η συνέντευξη Παπανδρέου πιστοποιεί το λόγο που ορισμένες οικογένειες στην Ελλάδα ασχολούνται αποκλειστικά με την πολιτική. Διότι είναι γεννημένοι γι΄ αυτό. Είναι στο DNA τους κι ενδόμυχα μπορούν να ελέγξουν, όσο κι αν δεν μοιάζουν ικανοί, τον Τύπο μόνο και μόνο με το όνομα και την παρουσία τους. Ειδικά όταν οι συνθήκες το ευνοούν. Με φοιτητές δημοσιογραφίας απέναντι, στην πλειοψηφία τους, που αγνοούν πώς μία πρόταση έχει υποκείμενο, ρήμα κι αντικείμενο, το περιεχόμενο των ερωτημάτων του κοινού ήταν επιπέδου... παιδικού σταθμού!
Όταν φοιτητής ιατρικής ρωτάει περί... διενέργησης δημοψηφίσματος (και όχι διενέργειας), υπάρχει σωτηρία; Το περιβάλλον ήταν ιδανικό και το θράσος του ΓΑΠ μπόλικο για να μπορέσει να βγει αυτό το αποτέλεσμα. Η ευγένειά του είναι δεδομένη, όπως όλων των.. δολοφόνων με το αγγελικό πρόσωπο. "Τάκη μου" και "Σωτήρη μου" στο κοινό, λες και θα πηγαίναν για ποτό μετά, και όλα τα τερτίπια ενός πολιτικάντη! Δεν συζητώ γι΄ αυτούς που βρήκαν πειστικές τις απαντήσεις του Παπανδρέου: Δεν υφίσταται γιατρειά για τις κλινικές περιπτώσεις τους. Μόνο και μόνο που η προσωπικότητα αυτή είναι αποδεκτή να βγαίνει σε κανάλι πανελλαδικής εμβέλειας και ν΄ αλωνίζει, πότε καθιστός και πότε όρθιος, αποδεικνύει πώς η κατάπτωση των ηθικών αξιών (τις οποίες πολλάκις επικαλέστηκε ο συνεντευξιαζόμενος για το ΠΑΣΟΚ) αποτελεί την αγιάτρευτη πληγή αυτής της χώρας.
Ο Γιώργος Παπανδρέου θα είχε αξία - και ακόμη περισσότερα άντερα, τα οποία είναι αποδεκτό πώς διαθέτει μέχρι... αναισθησίας - να σταθεί απέναντι σ΄ ένα μέλος οικογένειας που διαλύθηκε από μία αυτοκτονία. Της οποίας υπήρξε ο ηθικός αυτουργός. Από έναν εκπρόσωπο της μεσαίας τάξης, υπάλληλο ή επιχειρηματία, που είδε τους κόπους ετών να διαλύονται από το ξεπούλημα της πατρίδας του. Την οποία ο ίδιος έβγαλε στο κλαρί! Οι ερωτήσεις του διαδικτυακού κοινού περί CDS βρήκαν - ω, τι περίεργο - προετοιμασμένο τον πρώην πρωθυπουργό με έγγραφα που αποδεικνύουν (;) την αθωότητα της οικογένειάς του. Θα είχαν μεγαλύτερο, όμως, ενδιαφέρον ερωτήματα από κάποιον συνταξιούχο ή πολύτεκνο ή τέλος πάντων από κάποιον που η εγκληματική διακυβέρνηση της χώρας, επί των ημερών του, κατέστρεψε!
Υπάρχουν, όμως, και άλλες παράμετροι της δράσης του, οι οποίες εντέχνως πέρασαν στα ψιλά και δεν αναφέρθηκαν... Θα ήταν ενδιαφέρουσα μία τοποθέτηση του κ. Παπανδρέου, ο οποίος τάχθηκε και υπέρ του αγωγού Μπουργκάς-Αλεξανδρούπολη (που οι Βούλγαροι δεν ήθελαν!!) - συγκρατήστε τα γέλια σας - , για το πώς βρέθηκε ο ίδιος στην εξουσία. Τί χρειάστηκε, δηλαδή, να γίνει για να λάβει αυτό το εξωφρενικό εκλόγιμο ποσοστό λέγοντας ψέματα πώς "λεφτά υπάρχουν" (ασχολίαστο το ότι επιμένει να το λέει). Ο, υπό άλλες συνθήκες, υπόδικος ΓΑΠ γνωρίζει πώς για να έρθει στην εξουσία και να υποβάλει την Ελλάδα στο μαρτύριο των Μνημονίων χρειάστηκε να καεί η μισή Ελλάδα από τις πυρκαγιές. Να καίγεται, κυριολεκτικά, η Αθήνα με καθημερινές διαδηλώσεις.
Να παρακολουθείται το τηλέφωνο του Κώστα Καραμανλή και να εκκολάπτονται απόπειρες δολοφονίας εις βάρος του! Θέλει θράσος για να κάνει ένας πολιτικός με το βιογραφικό του Γιώργου Παπανδρέου τέτοια εμφάνιση... Το λυπηρό είναι πώς στα... πρόβατα αυτό το stage performance έπιασε. Φρόντισαν πολλοί παράγοντες γι΄ αυτό! Και στην επόμενη Βουλή, ο τύπος αυτός, θα είναι. Το γνώριζαν a priori όσοι τον υπολόγισαν ως ρυθμιστή των εξελίξεων της επόμενης ημέρας, μετά τις ερχόμενες Εκλογές. Θα έμοιαζε με αστείο ο υπολογισμός πώς ο άνθρωπος αυτός θα κυβερνήσει ξανά. Σε άλλη χώρα, διότι σ΄ αυτόν τον τόπο των επαγγελματιών πολιτικών, όλα γίνονται. Μέχρι και η αγιοποίηση κάποιου που διέσυρε ένα κράτος σαν την Ελλάδα, σαν να μην συμβαίνει τίποτε.
Λάμπρος Γκαραγκάνης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου