Η μετάλλαξη από ΑΝ. ΕΛ. σε ΕΞ. ΕΛ.

Η πρώτη ημέρα με το νέο πολιτικό σκηνικό να εγκαθιδρύεται στην Ελλάδα περιλαμβάνει μπόλικο σκεπτικισμό, εσωστρέφεια κι ελπίδα μόνο από την πλευρά των βολεμένων κομματόσκυλων, που, απλώς, περίμεναν να έρθουν οι «δικοί» τους στην εξουσία ώστε να γίνουν χαλίφηδες στη θέση του χαλίφη. Για κανέναν μέσο πολίτη δεν άλλαξε τίποτε, ούτε πρόκειται αυτό να συμβεί. Κι όποιος έχει αυτήν την άποψη σαφώς δεν εύχεται αποτυχία της νέας Συγκυβέρνησης, αν κι αυτή είναι δεδομένη λόγω της... εικονικής της αυτοδυναμίας. Δυστυχώς για τον τόπο!

Αρχικά δεν έχουμε ν΄ αντιμετωπίσουμε μία αριστερή Κυβέρνηση, όπως θέλει – λαϊκά – να πλασάρεται. Υφίσταται κορμός της άκρας αριστεράς – extreme left party, σύμφωνα με την έγκυρη Telegraph – μ΄ ένα ακροδεξιό κόμμα σαν τους Ανεξάρτητους Έλληνες. Ο συνδυασμός από μόνος του είναι εκρηκτικός και προέκυψε αποκλειστικά για να γίνει ο Αλέξης Τσίπρας Πρωθυπουργός και να ικανοποιήσει τις πολιτικές του φιλοδοξίες, κάνοντας τη μία έκπτωση πίσω από την άλλη, ο Πάνος Καμμένος. Οι δύο φορείς δεν έχουν κανένα κοινό σημείο πλεύσης, διατηρώντας ακόμη και στο μνημονιακό κομμάτι της συνεργασίας τους σημαντικές και κρίσιμες διαφορές.

Οι ΑΝ. ΕΛ. διακήρυτταν το σκίσιμο των Μνημονίων, ενώ τώρα καλούνται να διαπραγματευτούν επάνω σ΄ αυτό. Ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α. έχει υποσχεθεί, πατώντας επάνω στην ελπίδα του απλού κόσμου για κάτι καλύτερο, ακόμη πώς θα κάνει και τον ήλιο να δύει από την Ανατολή! Ακολουθώντας την ασφαλή συνταγή εκλογής, την οποία ακολούθησαν ΠΑ.ΣΟ.Κ. και Νέα Δημοκρατία τις προηγούμενες δεκαετίες. Ουσιαστικά, αυτό το μόρφωμα Συγκυβέρνησης που προκύπτει με τη συνεργασία ακροαριστεράς και ακροδεξιάς δεν μπορεί να εγγυηθεί απολύτως τίποτε. Το μέλλον προδιαγράφεται ζοφερό και, δυστυχώς, θα είναι μόλις κοπάσουν οι χαρές και τα πανηγύρια των κομματόσκυλων.

Ο Πάνος Καμμένος σύντομα θα κληθεί να καθίσει στο ίδιο τραπέζι με στελέχη τύπου Γαϊτάνη. Ο λόγος του υπήρξε πατριωτικός, κάποιες φορές, κι εκεί θα πρέπει να κάνει υποχωρήσεις γιατί – πολύ απλά – είναι το έκτο κόμμα. Σε κανένα δημοκρατικό καθεστώς, με τριακόσιες χιλιάδες ψήφους, δεν θα έπρεπε να έχει λόγο διακυβέρνησης την επόμενη ημέρα των Εκλογών. Πέρα απ΄ αυτό μένει να δούμε πώς θα μπορέσει να βρει διόδους συνεννόησης με ακροαριστερά στελέχη, όπως η παραπάνω κυρία, που έχουν το θράσος και την ανιστόρητη, προδοτική τάση ν΄ αποκαλούν τα Σκόπια ως Μακεδονία. Για παράδειγμα… Η εξουσία είναι γλυκιά, ωστόσο όταν γλυκαθεί ακόμη περισσότερο ο κ. Καμμένος κι έχει τη στοιχειώδη τσίπα, σε σχέση με τις αρχικές του διακηρύξεις, θα τα τινάξει όλα στον αέρα.

Βέβαια, για τίποτε κανείς δεν μπορεί να είναι σίγουρος. Σημείο αναφοράς των εξελίξεων είναι η έναρξη μίας περιόδου αριστερής φίμωσης και λογοκρισίας, η οποία θα πλασάρεται σαν (έστω ελεγχόμενη) δημοκρατία. Η πρώτη ρητορική συμπεριφορά στελεχών του ενός εκ των δύο κυβερνόντων κομμάτων το δηλώνει: Αναιρώντας τους βασικούς κανόνες διαλόγου στα πάνελ, που είναι το λιγότερο. Δικαιωμένος αισθάνεται ο κόσμος που εκπροσωπεί την εκλογική βάση της παραδοσιακής, λαϊκής, δεξιάς που δεν έδωσε την ψήφο του στο κόμμα των ΑΝ.ΕΛ. Πού για λίγα ψίχουλα εξουσίας μετατράπηκαν σε ΕΞ.ΕΛ.! Εξαρτημένοι Έλληνες… Το λιγότερο που μπορούν να κάνουν στην παρούσα φάση, για να τους γράψει κάποια στιγμή η ιστορία, είναι η προάσπιση της Πατρίδας, της Σημαίας και της Θρησκείας. Το πρώτο πλήγμα με τον πολιτικό όρκο, είναι εδώ!

Λάμπρος Γκαραγκάνης