Ποιον δημοσιογράφο επιτρέπεται να δέρνεις...

Η βία και ο βιασμός είναι απενοχοποιημένες κι αποποινικοποιημένες έννοιες στην Ελλάδα των Μνημονίων, των αυτοκτονιών και της βορειοκορεάτικης λογικής του Αλέξη και του περίγυρού του. Όποιος συμφωνεί μαζί τους είναι εντάξει, όποιος διαφωνεί ρατσιστής. Καθαρά πράγματα... Αυτό έχει ως προέκταση τα διαφορετικά μέτρα και σταθμά στις μικρότερες υποομάδες της κοινωνίας. Ο χώρος του Τύπου αποτελεί ένα μεταβλητό υποσύνολό της, σε μία αμφίδρομη σχέση. Άρα ό,τι συμβαίνει στον κόσμο, συμβαίνει σε μικρογραφία και στη δημοσιογραφία.

Η άποψη ότι ένας εκπρόσωπος της ενημέρωσης μπορεί, είναι σε θέση, διαθέτει το επίπεδο και τη διαύγεια να διαμορφώσει την κοινή γνώμη, υποβιβάζει την ίδια την κοινή γνώμη. Κανείς δεν έχει τόσο μεγάλη αξία... Αλλά εν προκειμένω διαφορετικό πράγμα είναι προς συζήτηση. Στο χώρο υπάρχουν πολλοί που νομίζουν ότι είναι οι άριστοι. Επειδή, έρποντας και σαλιαρίζοντας έφτασαν σε τέτοιες εποχές να έχουν πολλές και καλές δουλειές. Εκμεταλλευόμενοι τα νέα παιδιά που επιχειρούν ν΄ αρχίσουν μία καριέρα, από ένα like στο facebook μέχρι επιβάλλοντας τη γραμμή τους, δημιουργούν τη δική τους κλίκα.

Αποδέχονται ως συναδέλφους αυτούς που θέλουν, τους τύπους που θα καθίσουν στο ίδιο τραπέζι μαζί τους. Τώρα αν κάποιος εξ αυτών μετά από ένα Ολυμπιακός-ΠΑΟΚ στο βόλεϊ (!) γράψει "σας γάμησε ο ΠΑΟΚ", για τη λογική του Βασιλάκη και της Γεωργίας είναι δημοσιογράφος! Αν δέκα την πέσουν στον Λάμπρο, ο οποίος δεν έχει καμία σχέση με αδελφές-προϊσταμένες, δεν θα γραφτεί πουθενά. Τα κρούσματα βίας κατά δημοσιογράφων περνούν από κόσκινο. Ποιος, έκανε τι... Του έριξαν μόνο ροχάλες οι δέκα στον έναν ή τον χτύπησαν; Έχει διαφορά βλέπετε... Έκαψαν το αυτοκίνητό του, του έριξαν μπουνιά με σιδερογροθιά, τον μαχαίρωσαν; Συνέβησαν όλα αυτά στο παρελθόν.

Απλά τον Δημήτρη θα τον πάρει ο Πρόεδρος του ΠΣΑΤ τηλέφωνο, θα ενδιαφερθεί να μάθει αν ζει ή αν πέθανε. Στον Λάμπρο δεν θα το σηκώσει. Τόσο ξεφτίλας; Τόσο... Λες και όλοι που κάνουν αυτήν τη δουλειά δεν έχουν δημοσιογραφικά ένσημα χρόνια, δεν έχουν οικογένειες από πίσω που ενδιαφέρονται, δεν υπάρχουν πέντε-δέκα άνθρωποι εκεί έξω που τους παρακολουθούν και τους σέβονται. Τα πάντα γίνονται για κάποιο λόγο και καθορίζονται με ποιον είσαι φίλος. Φίλος; Φίλος μέχρι να γίνεις εχθρός, διότι η μπέσα αγνοείται.

Έτσι, υποψήφιε θύτη, την επόμενη φορά που θα κάνεις "ντου" σε κάποιον δημοσιογράφο ή θα του κάψεις το αμάξι να κάνεις και την ανάλογη έρευνα πριν. Όχι τίποτε άλλο, μην σε πιάσουν και μαλάκα. Μπορείς να βιάσεις, με την ευρύτερη έννοια του απεχθούς όρου, αυτόν που σε πειράζουν τα όσα γράφει ή λέει και δεν θ΄ ασχοληθεί κανείς μαζί του. Για εσένα το λέω, μην "συλληφθείς" και ως κορόιδο...

Λάμπρος Γκαραγκάνης