Αλαφούζος: Παρών - απών και παίκτης σε όλα τα επίπεδα

Όταν θα κάνει τον απολογισμό ζωής και καριέρας ο Γιάννης Αλαφούζος, αναφορικά με τη θητεία του (2012-...) στον Παναθηναϊκό θα πρέπει να εξηγήσει στον εαυτό του τον ίδιο πως γίνεται να έχει βάλει έναν σκασμό λεφτά και να τον βρίζει όλο το σύμπαν (έστω και αν εσχάτως αυτό έχει κοπάσει). Ο ισχυρός εφοπλιστής κληρονόμησε έναν επικοινωνιακό μηχανισμό -των πολυμετοχικών και νυν Σαββίδη- που τον κατέστρεψε. Τον έσυρε σε έναν όλεθρο στα μάτια του κόσμου, διότι η αρχική αποθέωση ήταν τεχνητή και στηριζόταν στα όσα πρέσβευε αυτό το σκουπιδαριό (αντιβαρδινογιαννισμός και διανομή σανού γνωρίζοντας ακόμη και σε πιο δόντι το μασάει πιο καλά ο μέσος Παναθηναϊκός). Η ολίσθηση Αλαφούζου για κάποιον που δεν τροφοδοτούνταν από το σύστημά του και μπορούσε να δει με καθαρή ματιά ό,τι συνέβαινε ήταν νομοτελειακή εξέλιξη.

Αποκλείεται, λοιπόν, με γνώμονα την κοινή λογική -ο Αλαφούζος την έχει διασύρει ως έννοια έτσι και αλλιώς- να επαναλάβει εκείνα τα λάθη. Ατέρμονα, που παραπέμπουν σε άτομο διαταραγμένο, δίχως καμία αλληλουχία και εξήγηση. Άλλωστε ένας επιτυχημένος επιχειρηματίας στα media, δυνατός εφοπλιστής, για να τα κάνει τόσο μαντάρα στο ποδόσφαιρο ένα μπορεί να συμβαίνει. Το περιβάλλον που κληρονόμησε και έπρεπε να πορευτεί δίπλα του δεν είχε σκοπό να τον συμβουλέψει ώστε να επιτύχει. Άλλη "υπηρεσία" είχαν κοινή. Το 2016 αυτή η υποχρέωση σταμάτησε και από εκεί και πέρα ο Γιάννης Αλαφούζος είδε αλλιώς την ενασχόλησή του με το "Τριφύλλι". Σήμερα δε είναι η πρώτη φορά που διοικεί κανονικά, με τα λάθη και τα σωστά ως αποφάσεις. Φυσικά ακόμη και Champions League να φέρει, δεν εξιλεώνεται! Ίσως μόνο με γήπεδο στον Βοτανικό και πάλι θέλει σκέψη...

Ο Γιάννης Αλαφούζος, αυτή τη στιγμή, έχει επαναφέρει την εταιρεία σε μία κανονικότητα (λέξη που όταν η ομάδα βγει από την κρίση ας μην χρησιμοποιηθεί ποτέ ξανά!), που το κλαμπ είχε να δει από το 2008. Πληρώνονται ΤΑ ΠΑΝΤΑ και στην ώρα τους, ορισμένες υποχρεώσεις πριν την καταληκτική ημερομηνία, το ταμείο χρηματοδοτείται, το χρέος κατεβαίνει, οι μελλοντικές υποχρεώσεις ελέγχονται. Η ομάδα λειτουργεί, ίσως, για πρώτη φορά μετά το 2008 με ποδοσφαιρική λογική και κριτήρια. Χωρίς κραυγές και επικοινωνιακά τρικ γλειψίματος σε Τύπο, οπαδούς. Προσφεύγοντας θεσμικά και μόνο για όλα τα ζητήματα που αφορούν έμμεσα ή άμεσα το ποδόσφαιρο και τον σύλλογο. Τηλεοπτικά "άστεγων" ομάδων (ρέφαρε την ψήφο αλλαγής του κανονισμού αδειοδότησης), προσπάθεια μείωσης φορολογίας στις αθλητικές ΑΕ (πρέπει να του πιστωθεί μεγάλο μέρος της αλλαγής), διαιτησία (επιστολές σε ΚΕΔ, ΕΠΟ και ελάχιστες ανακοινώσεις). Μέχρι και το Μνημόνιο ανάνηψης του ποδοσφαίρου, που πρώτα το έγραψε η εφημερίδα του ("Καθημερινή") και μετά το ξεστόμισε ο Πρωθυπουργός.

ΔΙΑΚΡΙΤΙΚΑ ΜΑΚΡΙΑ, ΜΑΚΡΙΑ ΑΠΟ ΟΛΟΥΣ

Σχέσεις με άλλους παράγοντες του χώρου δεν φαίνεται να έχει ιδιαίτερες. Δεν δίστασε φέτος να τα χώσει σε δημόσιες τοποθετήσεις και στη συνάντηση των Big 4 στον Ολυμπιακό και τον Μαρινάκη. Ανάγκασε τον Σαββίδη να αρχίζει να τον πλησιάζει (βέβαια η δήλωση Μάκη Γκαγκάτση περί κοινής συνεννόησης με τον Παναθηναϊκό, μάλλον το VAR εννοούσε). Δεδομένα κυβερνητικά στελέχη τού βαράνε προσοχές... Λίαν συντόμως και από την άλλη πλευρά της πολιτικής! Τα καράβια του αξιοποιούνται στο έπακρον (καμιά 300αριά χιλιάδες δολάρια νοίκι την ημέρα τα VLCC της "Οkeanis" ενδεικτικά), τη στιγμή που στα τηλεοπτικά είναι παίκτης έτσι και αλλιώς.

Ο Αλαφούζος δεν μένει μακριά από τους ανταγωνιστές του μόνο. Έχει καταφέρει εδώ και πολύ καιρό να μην δώσει λογαριασμό σε κανέναν για τα... κατορθώματά του. Ακόμη και τώρα απουσιάζει ηχηρά από απλές κοινωνικές εκδηλώσεις της ομάδας, στις οποίες αν ένιωθε ότι πρέπει να είναι θα πήγαινε. Ούτε στη φετινή κοπή πίτας ήταν παρών, με τις εποχές που η παρουσία του γινόταν κορυφαία είδηση στο ρεπορτάζ λες και είναι ροκ σταρ να έχουν περάσει ανεπιστρεπτί. Θέλει να αφήσει ήσυχη την ομάδα, χωρίς να προσμετράται η δική του -τοξική- παρουσία; Δεν αισθάνεται ότι θέλει να μοιραστεί λίγες στιγμές με προπονητή και παίκτες; Περιμένει να τελειώσει την αποστολή του και να φύγει; Ό,τι και να συμβαίνει η παγκόσμια πρωτοτυπία να μην μετέχει σε απλές εκδηλώσεις ενός κλαμπ και να μην πηγαίνει καν στο γήπεδο αυτός που πληρώνει συνεχίζεται... Όχι κακό, πάντως, για τον Παναθηναϊκό.

ΥΓ.: Δεν θεωρώ πως έχω την ανάγκη να κρύψω τη γνώμη μου μην χαρακτηριστώ "Αλαφουζικός". Η κριτική μου απέναντί του, όπως και έναντι όλων, υπήρξε σκληρή, έντονη, αδιάκοπη σε μία εποχή που οι πάντες τον έγλειφαν. Τον θεωρώ υπόλογο για τον αφανισμό του Παναθηναϊκού από τον ευρωπαϊκό χάρτη. Αν, τούτη τη στιγμή, όμως έχει τη δυνατότητα να μειώσει τη ζημιά που προκάλεσε για το καλό του "Τριφυλλιού" δεν πρέπει να κρυφτεί ως εξέλιξη. Δεν αλλάζει τίποτα στην... προσφορά του η ρεαλιστική καταγραφή γεγονότων σαν και αυτή που προηγήθηκε!

Λάμπρος Γκαραγκάνης