Η παράσταση ολοκληρώθηκε και πλέον μένει να διαπιστωθεί με μία ψύχραιμη ματιά τι ακολουθεί από το show Ρωμανού. Η ενημερωτική prime time της ελληνικής τηλεόρασης, οι μεγάλες ιστοσελίδες και τα social media αναγόρευσαν σε είδηση πρώτης γραμμής την επιθυμία ενός καταδικασμένου εγκληματία να σπουδάσει. Το αστείο κράτος, από την πλευρά του, περιορίστηκε σε ρόλο παρατηρητή αρχικά, πετυχαίνοντας πολλαπλά οφέλη. Υπάρχουν ορισμένες σταθερές στην εν λόγω υπόθεση: Εφόσον το κράτος έδωσε το δικαίωμα σ΄ έναν κατάδικο να περάσει με εξετάσεις στην τριτοβάθμια εκπαίδευση οφείλει να του επιτρέψει να συνεχίσει. Η μηνιαία... καθυστέρηση του αυτονόητου οφείλεται στον αντιπερισπασμό της ανταλλαγής e-mail με την Τρόικα και τις διαδικασίες ψήφισης του προϋπολογισμού.
Συμπτωματικά μόλις αυτός ο κύκλος ολοκληρώθηκε, το αίτημα ικανοποιήθηκε και κινήθηκαν οι διαδικασίες για εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας, που είναι μία διαφορετική συζήτηση. Η απεργία δίψας του Νίκου Ρωμανού κράτησε λίγες ώρες, ούτε καν μισή ημέρα. Χωρίς νερό πεθαίνει ο άνθρωπος, χωρίς φαγητό για εύλογο χρονικό διάστημα όχι. Ειδικά με εκατό δημοσιογράφους και δέκα γιατρούς από επάνω από πείνα δεν υπάρχει καταγεγραμμένο περιστατικό θανάτου. Δεν δέχθηκε τη σίτιση ο κατάδικος, αλλά να τον μεταφέρουν σε νοσοκομείο δέχθηκε. Απορία εύλογη για κάποιον που μπορεί να τον θεωρεί μέρος του... συστήματος και όχι "ήρωα". Ο "ήρωας" θα έκανε απεργία στο κελί του, χωρίς καμία βοήθεια. Στα μάτια της λογικής και της ηθικής αυτό ισχύει. A priori υφίστανται ερωτηματικά για το πώς ένας αναρχικός επιδιώκει κι επιζητά την κρατική παιδεία. Παγκόσμιο φαινόμενο πρέπει να είναι τούτο...
Όχι, βέβαια, για κάποιον που δεν παρακολουθεί απλά τα συστημικά ΜΜΕ τα οποία δεν μετέδωσαν στην έκταση που θα έπρεπε τη δήλωσή του πώς σκοπός δεν είναι να σπουδάσει! Έλα καλέ... Η όλη υπόθεση εξελίχθηκε σ΄ έναν βολικό εκβιασμό τού, κατά πολλούς, τρομοκράτη Ρωμανού. Δικαστικές πηγές αναρωτιούνται πώς ο εν λόγω καταδικάστηκε ως απλός εγκληματίας του κοινού Ποινικού Δικαίου και όχι ως τρομοκράτης. Εκτός αν ήταν εξοπλισμός... play room τα AK-47, οι επαναληπτικές, οι χειροβομβίδες και ο βαρύς οπλισμός που έφερε. Πότε άλλοτε ασχολήθηκαν όλα τα συστημικά ΜΜΕ, τα οποία ειρήσθω εν παρόδω για ένα ακόμη χρόνο θ΄ απολαμβάνουν ευνοϊκές νομοθετικές ρυθμίσεις, μ΄ έναν απλό παραβάτη του Ποινικού Κώδικα; Τα ίδια ΜΜΕ που αδιαφορούν επιδεικτικά για τις χιλιάδες αυτοκτονίες την τελευταία πενταετία, την τραγελαφική ιστορία με τη μάνα που έχασε το παιδί της στο στρατό πρόσφατα, την περίπτωση της Μυρτούς κτλ.
Το ζήτημα είναι πώς τα όσα έχουμε περάσει ως λαός τα τελευταία χρόνια δεν μας έμαθαν τίποτε. Έβγαινε ο Γιώργης ο Παπανδρέου με θράσος ν΄ αναφωνεί "Λεφτά υπάρχουν" και τα πρόβατα πήγαν ήσυχα-ήσυχα και τον εξέλεξαν Πρωθυπουργό. Σωτηρία σαφέστατα δεν υπάρχει όταν η κοινή γνώμη αναστατώνεται και δίνει υπόσταση σε αστείες, για τα δεδομένα της εποχής, περιπτώσεις σαν του Ρωμανού. Η απόφαση αυτή με το "βραχιολάκι" μόνο, μην μας γυρίσει μπούμερανγκ. Όλοι οι κοινοί θνητοί οφείλουμε από λίγα έως πολλά σε τράπεζες ή στο Δημόσιο. Μην έρθει το πλήρωμα του χρόνου, επειδή ως γνωστόν οι φυλακές δεν χωρούν τέσσερα εκατομμύρια οφειλέτες που υφίστανται αυτή τη στιγμή, που αυτό το "βραχιολάκι" για το οποίο γράφθηκαν δακρύβρεχτες παπαριές να το φοράμε και στον ύπνο μας, στο ίδιο μας το σπίτι ή στο παγκάκι που θα κοιμόμαστε! Μήπως αυτός είναι ο νέος τρόπος φυλάκισης και... σωφρονισμού μας; Και ο "αγωνιστής" Ρωμανός (φύτρωσε εκεί που έχεσαν οι αγωνιστές ή κάπου παρά δίπλα), με το αζημίωτο φυσικά, υπήρξε ο Δούρειος Ίππος του επόμενου βήματος υποδούλωσης των Ελλήνων;
Λάμπρος Γκαραγκάνης
Συμπτωματικά μόλις αυτός ο κύκλος ολοκληρώθηκε, το αίτημα ικανοποιήθηκε και κινήθηκαν οι διαδικασίες για εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας, που είναι μία διαφορετική συζήτηση. Η απεργία δίψας του Νίκου Ρωμανού κράτησε λίγες ώρες, ούτε καν μισή ημέρα. Χωρίς νερό πεθαίνει ο άνθρωπος, χωρίς φαγητό για εύλογο χρονικό διάστημα όχι. Ειδικά με εκατό δημοσιογράφους και δέκα γιατρούς από επάνω από πείνα δεν υπάρχει καταγεγραμμένο περιστατικό θανάτου. Δεν δέχθηκε τη σίτιση ο κατάδικος, αλλά να τον μεταφέρουν σε νοσοκομείο δέχθηκε. Απορία εύλογη για κάποιον που μπορεί να τον θεωρεί μέρος του... συστήματος και όχι "ήρωα". Ο "ήρωας" θα έκανε απεργία στο κελί του, χωρίς καμία βοήθεια. Στα μάτια της λογικής και της ηθικής αυτό ισχύει. A priori υφίστανται ερωτηματικά για το πώς ένας αναρχικός επιδιώκει κι επιζητά την κρατική παιδεία. Παγκόσμιο φαινόμενο πρέπει να είναι τούτο...
Όχι, βέβαια, για κάποιον που δεν παρακολουθεί απλά τα συστημικά ΜΜΕ τα οποία δεν μετέδωσαν στην έκταση που θα έπρεπε τη δήλωσή του πώς σκοπός δεν είναι να σπουδάσει! Έλα καλέ... Η όλη υπόθεση εξελίχθηκε σ΄ έναν βολικό εκβιασμό τού, κατά πολλούς, τρομοκράτη Ρωμανού. Δικαστικές πηγές αναρωτιούνται πώς ο εν λόγω καταδικάστηκε ως απλός εγκληματίας του κοινού Ποινικού Δικαίου και όχι ως τρομοκράτης. Εκτός αν ήταν εξοπλισμός... play room τα AK-47, οι επαναληπτικές, οι χειροβομβίδες και ο βαρύς οπλισμός που έφερε. Πότε άλλοτε ασχολήθηκαν όλα τα συστημικά ΜΜΕ, τα οποία ειρήσθω εν παρόδω για ένα ακόμη χρόνο θ΄ απολαμβάνουν ευνοϊκές νομοθετικές ρυθμίσεις, μ΄ έναν απλό παραβάτη του Ποινικού Κώδικα; Τα ίδια ΜΜΕ που αδιαφορούν επιδεικτικά για τις χιλιάδες αυτοκτονίες την τελευταία πενταετία, την τραγελαφική ιστορία με τη μάνα που έχασε το παιδί της στο στρατό πρόσφατα, την περίπτωση της Μυρτούς κτλ.
Το ζήτημα είναι πώς τα όσα έχουμε περάσει ως λαός τα τελευταία χρόνια δεν μας έμαθαν τίποτε. Έβγαινε ο Γιώργης ο Παπανδρέου με θράσος ν΄ αναφωνεί "Λεφτά υπάρχουν" και τα πρόβατα πήγαν ήσυχα-ήσυχα και τον εξέλεξαν Πρωθυπουργό. Σωτηρία σαφέστατα δεν υπάρχει όταν η κοινή γνώμη αναστατώνεται και δίνει υπόσταση σε αστείες, για τα δεδομένα της εποχής, περιπτώσεις σαν του Ρωμανού. Η απόφαση αυτή με το "βραχιολάκι" μόνο, μην μας γυρίσει μπούμερανγκ. Όλοι οι κοινοί θνητοί οφείλουμε από λίγα έως πολλά σε τράπεζες ή στο Δημόσιο. Μην έρθει το πλήρωμα του χρόνου, επειδή ως γνωστόν οι φυλακές δεν χωρούν τέσσερα εκατομμύρια οφειλέτες που υφίστανται αυτή τη στιγμή, που αυτό το "βραχιολάκι" για το οποίο γράφθηκαν δακρύβρεχτες παπαριές να το φοράμε και στον ύπνο μας, στο ίδιο μας το σπίτι ή στο παγκάκι που θα κοιμόμαστε! Μήπως αυτός είναι ο νέος τρόπος φυλάκισης και... σωφρονισμού μας; Και ο "αγωνιστής" Ρωμανός (φύτρωσε εκεί που έχεσαν οι αγωνιστές ή κάπου παρά δίπλα), με το αζημίωτο φυσικά, υπήρξε ο Δούρειος Ίππος του επόμενου βήματος υποδούλωσης των Ελλήνων;
Λάμπρος Γκαραγκάνης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου