Σε μια πατρίδα όλο τρύπες και φτερά

Στην κατάσταση που έχει περιέλθει σε όλα τα επίπεδα η χώρα δεν υπάρχει χειρότερη αντιμετώπιση από την προβολή του "εγώ". Ειδικά στον Τύπο, ο οποίος έχει παίξει ρόλο σε όσα έχουν συμβεί στην Ελλάδα όχι μόνο τα τελευταία χρόνια αλλά από τη Μεταπολίτευση και μετά. Ειδικά όταν το "εγώ" είναι λερωμένο, ένα κουρέλι που σέρνεται στις λάσπες και διαλύεται από τα αγκάθια. Δεν υπάρχει ένας στον τόπο τούτο που είναι ικανός και άξιος να δίνει μαθήματα. Ανέκαθεν όλους τους εκλεκτούς εδώ θα τους συναντούσες: Σε μία χώρα γεμάτη Διευθυντές, δίχως εργαζόμενους, όπου οι προϊστάμενοι ήταν ίσοι, αριθμητικά, των υφιστάμενων. Με συνέπεια να δουλεύουν οι μισοί, να πληρώνονται όλοι κι αυτοί που κοπροσκύλιαζαν να είναι οι καλύτερα αμειβόμενοι.

Το πουλόβερ πάντα από μία θηλειά αρχίζει να ξηλώνεται και είναι η αρχή να μην γίνει. Την τελευταία πενταετία με λυπεί ο ρόλος του Τύπου στη διάλυση της χώρας. Αντί να υπάρχει η πρόκληση στον λαό αν αντέχει την αλήθεα, θα έπρεπε να υπήρχε πρώτα η εσωτερική αναζήτηση αν μπορεί, τελικά, να ειπωθεί, να γραφθεί, ν΄ ακουστεί η αλήθεια. Δύο συνάνθρωποί μας τα τελευταία 24ωρα έπεσαν από τις ταράτσες των πολυκατοικιών που έμεναν. Πού διαβάσατε το γιατί; Πού δόθηκε έκταση στο θέμα, ποιός κρατά τον αριθμό των αυτοκτονιών επί κρίσης όπως συνέβαινε τη δεκαετία του 1990, στις Eιδήσεις, στους θανάτους από ναρκωτικά; Δυστυχώς για ορισμένους δημοσιογραφία είναι να το παίζουν εραστές της αλήθειας, μόνο και μόνο επειδή ο "μεγάλος" δεν τους δίνει μερίδιο.

Το ότι τούς δίνει ο αμέσως επόμενος δεν τους καθιστά βιαστές της! Έτσι νομίζουν και ο απλός κόσμος, που δεν έχει το χρόνο ή τη δυνατότητα ενημέρωσης από το διαδίκτυο, συνεχίζει να διατυπώνει πλασματικές απόψεις για λειτουργούς οι οποίοι αν είχαν τη στοιχειώδη ευθιξία δεν θα υπέγραφαν ούτε συνταγή μαγειρικής και δεν θα έβγαζαν το μούτρο τους στο γυαλί. Διαβάσατε ποτέ σε κάποιο μεγάλο ΜΜΕ για την αξία 410 δισεκατομμυρίων ευρώ των υδρογονανθράκων στην ευρύτερη περιοχή της Κρήτης; Συγκρίνετε το ποσό αυτό με το χρέος της Ελλάδας. Απαίτησε κάποιο συστημικό, δυστυχώς, Μέσο έναν ανοικτό πολιτικό διάλογο για τις πολεμικές αποζημιώσεις από τους Ναζί οι οποίοι ασέλγησαν στον τόπο τούτο. Αντ΄ αυτού... κυνηγά Ναζί, μαζί και φαντάσματα! 

Έδωσε τον πραγματικό λόγο κάποιο ΜΜΕ για όλα αυτά που βιώνει ο ελληνικός λαός εδώ και μία πενταετία; Μίλησε κανείς για το πείραμα που έχει ευτελίσει την εθνική κυριαρχία με πρωταγωνίστρια τη χώρα η οποία σώθηκε από τρεις πτωχεύσεις τον προηγούμενο αιώνα, διαλύοντας με διαδοχικούς πολέμους την Ευρώπη; Αντ΄ αυτού οι δηλώσεις δοσίλογων πρεσβευτών του εγχώριου πολιτικού καθεστώτος με ελεύθερη μετάφραση-νόημα "μην πάμε κόντρα στους δανειστές" είναι πρώτο θέμα. Όταν οι δημοσιογράφοι, όμως, που έχουν αναλάβει το ρόλο να ενημερώνουν τον πολίτη έχουν λυμένα το βιοποριστικό τους ζήτημα, λαμβάνοντας αυτές τις θέσεις για συγκεκριμένους λόγους και όχι από αξία, υπάρχει σωτηρία; Ασχολείται κανείς με τα εθνικά ζητήματα που μέσα στο 2015 θα περάσουν στην πρώτη γραμμή επικαιρότητας; Με τη σημαία που έχει βγει για την τούρκικη Θράκη;

Μόνο μεγάλα λόγια και δακρύβρεχτα κείμενα κάθε 17η Νοέμβρη, χωρίς κανείς να συμπληρώσει πώς χάθηκε η Κύπρος και ποιός πραγματικά φταίει! Μαλακίες για την ελευθερία, λες και πιστεύουν σ΄ αυτήν. Η διάτρητη Ελλάδα αποτελεί συνέπεια όλων αυτών που γνωρίζουν τι θέλει ν΄ ακούσει ο κόσμος, που αυτά τού έμαθαν αυτά γνωρίζει. Γελιέστε πώς δεν έχουν γνώση της αλήθειας; Είναι τόσο εύκολη η πληροφορία, η μόρφωση και η ενημέρωση σήμερα που σε λίγα λεπτά αναζήτησης στο δίκτυο η αλήθεια είναι πασιφανής. Η τηλεόραση, όμως, ήταν, είναι και θα είναι ο πυλώνας της προπαγάνδας τους. Γιατί αφορά κι έναν κόσμο που από άποψη, λόγω ηλικίας ή και μορφωτικού επιπέδου δεν έμαθε να στέλνει καν sms. Τα μόνα φτερά που τους έμειναν στο ψέμα θα έπρεπε να είναι από κερί, σαν του Ικάρου που νόμισε πώς μπορεί να πετάξει κοντά στον Ήλιο. Όσο ο κόσμος δεν αφυπνίζεται, ελπίδα να λιώσουν δεν υπάρχει...

Λάμπρος Γκαραγκάνης