Δεν είχα καμία δουλειά να σώσω το τομάρι κανενός!

Πέρασε ένας χρόνος από την τελευταία ανάρτηση στο blog μου. Για πολλούς λόγους. Ένας εξ αυτών, που μ' έκανε να το παρατήσω από τον περασμένο Σεπτέμβριο, αφορά το σφάλμα της 30ής Μαΐου 2017. Αν εκείνη την ημέρα είχα κάτσει στ' αυγά μου ίσως η εξέλιξη των πραγμάτων να ήταν διαφορετική. Δεν είχα καμία δουλειά, όσο κι αν αγαπώ τον Παναθηναϊκό από 3 ετών, να προσφέρω υπηρεσία για την οποία πληρώνονται άλλοι. Που όχι μόνο δεν εκτίμησαν ότι σώθηκε το τομάρι τους από το άσημο blog του Γκαραγκάνη, αλλά μου την είπαν κιόλας... Δεν έχω σκοπό να λινκάρω κάτι. Είναι το αμέσως προηγούμενο κείμενο στη ροή. Το διάβασαν περίπου 14 χιλιάδες άνθρωποι! Όταν τις προηγούμενες αναρτήσεις μου το περισσότερο περίπου 5 χιλιάδες κι αυτό σε ελάχιστα κείμενα. Ο μέσος όρος των άρθρων σε χτυπήματα υπήρξε κοντά στο χιλιάρικο.

Άρα εκείνη την ημέρα κάτι έγινε. Μπήκε όλη η πιάτσα. Μπήκε κόσμος του Παναθηναϊκού που τη συγκεκριμένη Τρίτη έφαγε σανό με το κουτάλι και δηλητήριο με το μπουκάλι! Τα ξενύχτια των παικτών βρίσκονταν στην ημερήσια διάταξη στο δεύτερο μισό της χρονιάς. Χαμένος ο πρώτος τελικός από τον Ολυμπιακό στο ΣΕΦ, ο ιδιοκτήτης να κράζει στο instagram, ο κόσμος να σχολιάζει στα sites που διψούν για τέτοιες ειδήσεις χωρίς να τις τσεκάρουν και η προπαγάνδα του Ολυμπιακού 100% επιτυχημένη. Μέχρι που βρέθηκε κάποιος να χαλάσει τη μανέστρα και ν' αναγκάσει τον μηχανισμό των απέναντι να φουλάρει μηχανές και ν' αναρωτιέται στα τηλέφωνα γιατί διαψεύστηκε η είδηση. Πάει η κόντρα με τους οργανωμένους, πάει το ξεφτιλίκι με τον Ομπράντοβιτς και τα ηχογραφημένα, πάει το πούλμαν.

Ο κόσμος αγκάλιασε την ομάδα, το Πρωτάθλημα ήρθε κι ένα χρόνο μετά ο άνθρωπος που έκραζε τους ίδιους του τους παίκτες είναι ο πιο hot παράγοντας στον Παναθηναϊκό. Μπορεί να παίρνει τηλέφωνα να προσπαθεί για ν' απολύσει εργαζόμενους, να δημιουργεί τον δικό του στρατό στο διαδίκτυο, να κουμαντάρει την ΠΑΕ χωρίς να έχει βάλει ευρώ και λοιπά χαριτωμένα. Εκείνη τη στιγμή έκανα ό,τι έκανα από αγάπη στον Παναθηναϊκό, από μίσος στο ψέμα κι επειδή θεωρούσα ότι είναι ο μόνος που μπορεί να βγάλει το κάρο από τη λάσπη. Έπεσα έξω... Δεν είναι επειδή δεν άκουσα μπράβο, ούτε επειδή έγινα μαύρο πρόβατο. Μόνο και μόνο λόγω αυτών που με έβαψαν έτσι, η τιμή είναι μεγάλη να διαφέρω. Δεν είχα καμία δουλειά, απλώς, να σώσω το τομάρι κανενός. Δεν το έκανα μ' αυτήν την πρόθεση, αλλά δυστυχώς έτσι εξελίχθηκε!

Το πιθανότερο είναι ότι θ' αργήσω πολύ να γράψω ξανά εδώ. Ίσως και ποτέ... Ένα μεγάλο συγνώμη πρέπει να ζητήσω από την αγαπημένη μου ομάδα, τον Παναθηναϊκό, για το κακό που του προκάλεσα. Έχωσα τη μύτη μου εκεί που δεν υπήρχε λόγος κι εξαιτίας μίας πολύ μικρής μεταβλητής στην όλη εξίσωση πιθανότατα τον κατέστρεψα για πολλά χρόνια ακόμη. Αν τα ξενύχτια έμεναν στη συνείδηση του κόσμου, θα χανόταν μία κούπα στο μπάσκετ, αλλά μακρόχρονα θα υπήρχε σωματειακό όφελος. Μην κλαίω λοιπόν. Άξιος της μοίρας μου...

Λάμπρος Γκαραγκάνης