Την έλλειψη προσανατολισμού και ενιαίας στρατηγικής σκέψης πληρώνει ο Παναθηναϊκός. Που δεν μπορεί, οι άνθρωποι που τον "έτρεχαν" και τον "τρέχουν" δηλαδή, να τιθασεύσει τον ρομαντισμό του και να χαράξει πορεία όχι με γνώμονα το τώρα ή το μετά από 10-15 χρόνια. Αλλά σύμφωνα με το τι θα ισχύει μετά από δεκαετίες. Ποιο θα είναι το καλό για τη μακροημέρευση του σωματείου σε 50 χρόνια από σήμερα... Η απόφαση του ιδρυτή Καλαφάτη να μεταφέρει την έδρα, τέτοιες ημέρες το 1922, υπάρχει μόνο ως ιστορική ανάμνηση και τυπική μνημόνευση. Ουδείς έχει επιχειρήσει να την ερμηνεύσει στην ουσία της. Εξαιρετικής αισθητικής και έμπνευσης το σχέδιο για τη Λεωφόρο των φοιτητών, όμως μη υλοποιήσιμο με βάση τι ισχύει πολεοδομικά στην περιοχή. Για να αλλάξει αυτό απαιτούνται σειρά διαρθρωτικών διατάξεων, που θα έχουν ως συνέπεια να μην έχει ο Παναθηναϊκός γήπεδο ούτε το 2040!
Μπακογιάννης και Δομάζου, χωρίς να ερωτηθούν βέβαια και επί της ουσίας, περιορίστηκαν σε ευχολόγια και καμία αναφορά που να έχει να κάνει με απτή εξέλιξη. Αποδίδοντας τις καθυστερήσεις στον ιό, λες και προ ιού η ομάδα εργασίας είχε συναντηθεί περισσότερες των δύο φορών! Η πραγματικότητα είναι πώς ο σύλλογος πάσχει από όραμα και από διοίκηση στην ΠΑΕ, η οποία θα διεκδικήσει -που φτάσαμε!- την εφαρμογή της Διπλής Ανάπλασης και του Προεδρικού Διατάγματος του 2013. Τόσο απλά είναι τα πράγματα, αλλά δεν υπάρχει σάλιο. Όσοι επιχειρήσουν να μπλέξουν τον Παναθηναϊκό σε νέες δημόσιες διαβουλεύσεις, σε νέα Ειδικά Χωρικά Σχέδια, σε νέα Προεδρικά Διατάγματα θα έχουν υπογράψει φαρδιά πλατιά την υπογραφή τους στον άστεγο Παναθηναϊκό... Ας δουν τι δυσκολίες ήδη αντιμετωπίζει ο ΠΑΟΚ, που έχει σοβαρή οικονομικά διοίκηση στο ποδόσφαιρο. Ας μάθουν, επιτέλους, από τα λάθη του παρελθόντος όσοι έχουν τις τύχες του συλλόγου στα χέρια τους. Ή, το καλύτερο, ας βρεθεί ένας άνθρωπος να ξυπνήσει τους πάντες από αυτό το κακό όνειρο!
Λάμπρος Γκαραγκάνης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου